Wednesday, January 28, 2009

beyonce in the house

knock knock
hus there?
lasengga...
lasengga who?
all lasengga ladies
all lasengga ladies
wahahahah


ang alamat ni OBAMA

isang araw
MAMA: anak, ipagtimpla mo nga ako ng kape
ANAK: BARACK OBAMA?


Sunday, January 25, 2009

Friday, January 23, 2009

issues

23 jan 2009

sa place where i work (ang konyo?) maraming issues
sa totoo lang di ko alam sino pagkakatiwalaan ko
uso ang pinag uusapan ka ng nakatalikod
malamang biktima na rin ako nito
wala akong magagawa
hindi ako perpekto
wala lang, ang pinupunto ko lang naman, kung alam nyong hindi naman kayo perpekto, tumahimik na lang kayo

Wednesday, January 21, 2009

jeepney scenes i hated most

una, nakita ng naghahanda ka rin ng pamasahe pero pilit pa ring pinaaabot ang pamasahe nya



pangalawa, nakita ng nagbibilang ng panukli si manong driver hala namimilit pa rin iabot ang pamasahe



pangatlo, ganun din, nakita ng kumakambyo si manong driver namimilit pa rin, gusto atang madisgrasya



pang apat, pag sakay mo sa jeep dalawa pa lang ang pasahero at parehong nakaupo malapit sa may pinto o entrance, kauupo mo lang nag papa abot na ng pamasahe, aba mabuti sana kung may pasaherong malapit sa driver diba? may utusan?



pang lima, feel na feel maupo sa dulo (malapit sa driver) kahit maluwag pa pero ayaw kumuha ng pinapaabot na pamasahe


pang anim,tsismisan ng tsismisan ng buhay ng may buhay, lalakas pa ng boses



pam pito, hindi naman nagtsitsismisan pero ang lalakas pa rin ng boses



pang walo, alam ng siksikan, upong sideview pa rin ang ginagawa, di na lang mag taxi, solo nya pa upuan diba? pwede pa syang humiga



pang syam, yung mga natutulog na feeling walang katabi, sandal ng sandal



pang sampu at pang huli, ang luwag pa pero naniniksik na grrrr

jeepney scenes i hated most


una, nakita ng naghahanda ka rin ng pamasahe pero pilit pa ring pinaaabot ang pamasahe nya

pangalawa, nakita ng nagbibilang ng panukli si manong driver hala namimilit pa rin iabot ang pamasahe

pangatlo, ganun din, nakita ng kumakambyo si manong driver namimilit pa rin, gusto atang madisgrasya

pang apat, pag sakay mo sa jeep dalawa pa lang ang pasahero at parehong nakaupo malapit sa may pinto o entrance, kauupo mo lang nag papa abot na ng pamasahe, aba mabuti sana kung may pasaherong malapit sa driver diba? may utusan?

pang lima, feel na feel maupo sa dulo (malapit sa driver) kahit maluwag pa pero ayaw kumuha ng pinapaabot na pamasahe

pang anim,tsismisan ng tsismisan ng buhay ng may buhay, lalakas pa ng boses

pam pito, hindi naman nagtsitsismisan pero ang lalakas pa rin ng boses

pang walo, alam ng siksikan, upong sideview pa rin ang ginagawa, di na lang mag taxi, solo nya pa upuan diba? pwede pa syang humiga

pang syam, yung mga natutulog na feeling walang katabi, sandal ng sandal

pang sampu at pang huli, ang luwag pa pero naniniksik na grrrr

Tuesday, January 20, 2009

haPpy AnNiVeRsaRRy!

jan 21 2009


sa dinami daming beses naming nag on and off, heto at umabot na rin kami sa wakas sa tinatawag na ANNIVERSARRY!

happy anniv to us!

january 21 2009



sa dinami daming beses naming nag on and off, heto at umabot na rin kami sa wakas sa tinatawag na ANNIVERSARRY!



potpourri

january 20 2009- quarter to 8

i feel so sleepy, im still here in ps waiting for my honey to log out :(

im tired updating my apps in facebook...

add me:
http://www.facebook.com/home.php?ref=home#/profile.php?id=549683244&ref=profile

Friday, January 16, 2009

Thursday, January 15, 2009

eh bat naman nya ako mahal?

hon... hon... my tanong ako...

ano yun?

nahihiya ako eh

nga yun?

mo ako mahal?

kelangan pa bang sagutin yan? eh di hindi na yan love

hmp, ang safe mo naman sumagot!

love knows no reason, knows no measure. kaya ka nagmamahal kase tanggap mo pagkatao nya. at dapat walang hangganan yun.

eh bat naman nya ako mahal?

hon... hon... my tanong ako...

ano yun?

nahihiya ako eh

ano nga yun?

bat mo ako mahal?

kelangan pa bang sagutin yan? eh di hindi na yan love

hmp, ang safe mo naman sumagot!

love knows no reason, knows no measure. kaya ka nagmamahal kase tanggap mo pagkatao nya. at dapat walang hangganan yun.

LK: before and after


before

after



LK: before and after


before

after


the dream wedding

january 14 2009 - past 3pm

ok, i think im becoming unfair to my husband. my apology kung anuman ang nagiging perception sayo ng mga tao :/

whoa! hindi ko alam kung pano magsisimula

kinukulit na kami about our wedding. problem is wala naman kaming hawak na pera.

may alam ba kayong garden location na maganda pero affordable (sabihin na nating below 150,000 ang budget namin - sa lahat lahat na ha?) ang bait naman kase ng asawa ko, nabanggit ko lang na GARDEN WEDDING ang dream wedding ko, ine-effort naman nya hehe well, he's planning na din kase na dun na rin mismo i-held ang wedding, ang problema may papayag naman kayang pari? eh ayaw naman nyang pastor ang magkasal. kung sa pastor lang marami akong kilala.

kaya kong mag-i-stick kami sa garden location, yung tipong may chapel siguro. (sino nakakaalam kung san ni-held yung wedding nina kim chiu at gerald anderson sa My Girl?)

masyado atang mahal kung hotel. kung uunahin naman namin ang catering service ok lang din. hizon's catering services at the Oasis.

kumuha na lang kaya kami ng wedding planner coordinator? http://www.dreamlikeevents.com/

we're exchanging emails at ang hirap talaga.

why do i love him


january 15 2009 - past 5pm


this blog entry is dedicated to my husband (bawi lang ba hehe)


why do i love my husband? let me think (hehehe)


first of all, he accepted me amidst what happened (amin na lang yun). but its not really a serious case.


he grants my "needs" especially my "wants" - lalo na yung mga gusto kong food ng nagbubuntis pa lang ako.


during my preggy days, sinusundo nya ako kapag may pasok ako (dahil sya ay naka restday).


binibili nya ako ng mga dvd's na series (e.g. matrix. lotr, harry potter) at mina-marathon namin yan.


when i gave birth he was there (though muntik nya pang unahin ang work nya sa kadahilanang wala daw ang sup nya). pero na-sad ako when ate gen (dalanao-piencenaves) asked me kung sino pa kasama namin. narealize ko, oo nga noh. hay, sana kasama ko nanay ko ng nanganak ako. (teka lang para sa asawa ko ang blog na to).


ng umuwi na kami (wala pang yaya, sakto namang pinauwi na yung katulong) siya lahat ang gumagawa kase nga di ko parin kayang gumalaw galaw. siya naglalaba ng damit ni LK. nagpapalantsa. magsasaing. maghuhugas ng pinagkainan. maghuhugas ng mga 'tsupon'. magpapakulo. mag aantay sa isang ate nya. ay kawawang bata.


alaga nya ako in ways na di ko na ma i-put in to words.


his mom would always tell me na ang swerte ko daw


"hindi ko nakita ang mga ginagawa nya sa sayo sa tatay nya" - mom in law


why do i love you?

jannuary 15 2009 - past 5pm

this blog entry is dedicated to my husband (bawi lang ba hehe)

 

why do i love my husband? let me think (hehehe)

first of all, he accepted me amidst what happened (amin na lang yun). but its not really a serious case.

he grants my "needs" especially my "wants" - lalo na yung mga gusto kong food ng nagbubuntis pa lang ako.

during my preggy days, sinusundo nya ako kapag may pasok ako (dahil sya ay naka restday).

binibili nya ako ng mga dvd's na series (e.g. matrix. lotr, harry potter) at mina-marathon namin yan.

when i gave birth he was there (though muntik nya pang unahin ang work nya sa kadahilanang wala daw ang sup nya). pero na-sad ako when ate gen (dalanao-piencenaves) asked me kung sino pa kasama namin. narealize ko, oo nga noh. hay, sana kasama ko nanay ko ng nanganak ako. (teka lang para sa asawa ko ang blog na to).

ng umuwi na kami (wala pang yaya, sakto namang pinauwi na yung katulong) siya lahat ang gumagawa kase nga di ko parin kayang gumalaw galaw. siya naglalaba ng damit ni LK. nagpapalantsa. magsasaing. maghuhugas ng pinagkainan. maghuhugas ng mga 'tsupon'. magpapakulo. mag aantay sa isang ate nya. ay kawawang bata.

alaga nya ako in ways na di ko na ma i-put in to words. his mom would always tell me na ang swerte ko daw

"hindi ko nakita ang mga ginagawa nya sa sayo sa tatay nya" - mom in law

Tuesday, January 13, 2009

the dream wedding

january 14 2009 - past 3pm

ok, i think im becoming unfair to my husband. my apology kung anuman ang nagiging perception sayo ng mga tao :/

whoa!

hindi ko alam kung pano magsisimula

kinukulit na kami about our wedding. problem is wala naman kaming hawak na pera.

may alam ba kayong garden location na maganda pero affordable (sabihin na nating below 150,000 ang budget namin - sa lahat lahat na ha?)

ang bait naman kase ng asawa ko, nabanggit ko lang na GARDEN WEDDING ang dream wedding ko, ine-effort naman nya hehe well, he's planning na din kase na dun na rin mismo i-held ang wedding, ang problema may papayag naman kayang pari? eh ayaw naman nyang pastor ang magkasal. kung sa pastor lang marami akong kilala.

kaya kong mag-i-stick kami sa garden location, yung tipong may chapel siguro. (sino nakakaalam kung san ni-held yung wedding nina kim chiu at gerald anderson sa My Girl?)

masyado atang mahal kung hotel.

kung uunahin naman namin ang catering service ok lang din. hizon's catering services at the Oasis.

kumuha na lang kaya kami ng wedding planner coordinator?

http://www.dreamlikeevents.com/

we're exchanging emails at ang hirap talaga.


Monday, January 12, 2009

to do or not to do :P

(a repost from loveslabyrinth.blogspot.com)

January 10, 2009 - 4:46pm

It's Saturday and it's a fine day. Will be on my restday tomorrow.

I'm currently thinking on how i'll introduce my topic today when i heard this caller in LS FM asking the DJ's Kiko and Dan of suggestions on how can she tell her parents that she's pregnant.

Indeed getting pregnant out of wedlock is becoming a "so common" situation these days (to be honest, i preferred to be a single mom before). But whose to blame? parents? church? school? i dont think so.

as for me i dont like to blame anyone. una sa lahat it was you and your partner's will.

yeah, i'm one of those. i cried. even decided not to pursue with it, stop working and go home in my province. then, i was able to get enough courage to tell my parents. they got mad of course. and wants us to get married asap. we were married thru a lawyer or a pastor i think (haven't check our marriage contract). after nine months of being pregnant, there goes the baby. i was happy that he looks healthy and handsome. my being "happy" was cut short when i started to hate my husband for being so irresponsible and insensitive. i dont talk to him for a day or two when after i ok'd him to go out with his barkadas in a specified time limit and he wasnt able to meet it. the last time we had this kind of situation was last jan4.

he needed to meet his friend because he is borrowing money. of course hindi mawawala ang yayaan sa pag-inom. i allowed him to go out as long as he went home by 2 or 3am because we need to bring LK to his pedia the next day. aba, 5am na wala pa ang lolo mo. he arrived around 6 but i already texted him that i wont be bringing LK to his pedia. it's not that i can't do it alone coz we have a yaya but because i want him to know that his decision of prioritizing his barkadas will always have an impact to our baby.

when he arrived he is trying to explain that nagkaabutan daw yung dalawa nyang barkada (for whatever that means). when he realized that im not in the mood to listen he stopped. we havent discuss this event thoroughly but i'll try to bring this up on one of our "before sleeping disussions".

it's past 11am already and the pedia is only available from 10am till 12nn. he woke up around 1130 i guess and asking why i didnt wake him up. of course i dont answer. he keeps on commanding me to get ready. i dont move.

him: so uunahin pa natin ang tampo-tampo, ang away?

i'm not responding. LK was not brought to his pedia for his scheduled vaccination until Tuesday.

this is the kind of situation where i always contemplate if i had made the right choice and cried non stop. ang choice na ipinagsiksikan ko ang sarili ko sa kanya. ang choice to continue having the baby. ang choice for us to get married. ano kaya nangyari if from the start that i learned i was just his second girlfriend, lumayo na ako?

i asked him once, "hindi ka ba nagsisisi?"

he answered firmly "hindi".

Friday, January 9, 2009

to do or not to do ;P

January 10, 2009 - 4:46pm

It's Saturday and it's a fine day. Will be on my restday tomorrow.

I'm currently thinking on how i'll introduce my topic today when i heard this caller in LS FM asking the DJ's Kiko and Dan of suggestions on how can she tell her parents that she's pregnant.

Indeed getting pregnant out of wedlock is becoming a "so common" situation these days (to be honest, i preferred to be a single mom before). But whose to blame? parents? church? school? i dont think so.

as for me i dont like to blame anyone. una sa lahat it was you and your partner's will.

yeah, i'm one of those. i cried. even decided not to pursue with it, stop working and go home in my province. then, i was able to get enough courage to tell my parents. they got mad of course. and wants us to get married asap. we were married thru a lawyer or a pastor i think (haven't check our marriage contract). after nine months of being pregnant, there goes the baby. i was happy that he looks healthy and handsome. my being "happy" was cut short when i started to hate my husband for being so irresponsible and insensitive. i dont talk to him for a day or two when after i ok'd him to go out with his barkadas in a specified time limit and he wasnt able to meet it. the last time we had this kind of situation was last jan4.

he needed to meet his friend because he is borrowing money. of course hindi mawawala ang yayaan sa pag-inom. i allowed him to go out as long as he went home by 2 or 3am because we need to bring LK to his pedia the next day. aba, 5am na wala pa ang lolo mo. he arrived around 6 but i already texted him that i wont be bringing LK to his pedia. it's not that i can't do it alone coz we have a yaya but because i want him to know that his decision of prioritizing his barkadas will always have an impact to our baby.

when he arrived he is trying to explain that nagkaabutan daw yung dalawa nyang barkada (for whatever that means). when he realized that im not in the mood to listen he stopped. we havent discuss this event thoroughly but i'll try to bring this up on one of our "before sleeping disussions".

it's past 11am already and the pedia is only available from 10am till 12nn. he woke up around 1130 i guess and asking why i didnt wake him up. of course i dont answer. he keeps on commanding me to get ready. i dont move.

him: so uunahin pa natin ang tampo-tampo, ang away?

i'm not responding. LK was not brought to his pedia for his scheduled vaccination until Tuesday.

this is the kind of situation where i always contemplate if i had made the right choice and cried non stop. ang choice na ipinagsiksikan ko ang sarili ko sa kanya. ang choice to continue having the baby. ang choice for us to get married. ano kaya nangyari if from the start that i learned i was just his second girlfriend, lumayo na ako?

i asked him once, "hindi ka ba nagsisisi?"

he answered firmly "hindi".

Thursday, January 8, 2009

can we just stop and talk awhile...

January 09, 2009 - around 2pm

we had a talk last night before we sleep which i initiated. not in a serious way but the topic is serious.

me: true or false... natutunan mo na ba akong mahalin?

i was prompted to asked him that question due to what i have read ih his friendster's inbox.
he answered me seriously. however, i cant reiterate his exact answer here for personal matters.

but at least i am already assured of his love.

indeed, if he doesnt love me, he won't be able to accept me.

Wednesday, January 7, 2009

welcome me!

hi! this is espy, signing on...

it's been a long time... i miss being inlove and being a victim of love hehehe

so why i created a blogspot account? hmmmm... i hacked my husband's friendster account and then went to his inbox and read everything there... and i saw his' ex's messages...

layo na rin ng narating namin... from being a second gf (of course without my knowledge) to being his wife...

pero minsan may nararamdaman akong pagsisisi, napag usapan na namin to kase nga nagdadalawang isip pa ako kung itutuloy ba namin ang church wedding sa march. nangungulit na nga mga parents namin at mga tita nya. pano ba namin kase wala pa talaga kaming nasisimulan. kahit man lang simbahan na balak namin iheld ang kasal.

sometimes, im also thinking if it would have been better kung naging single mom na lang ako. minsan kase mas inuuna nya pa barkada nya.

minsan nga ayoko na mag dwell sa mga nangyari eh, kase nangyari na, may magagawa pa ba ako para mabago ang lahat? wala na. so siguro ayusin ko na lang buhay ko, maging nanay na lang ako sa baby ko.

so far ok naman status namin. sana lang hindi na masundan yung away namin last sunday.

Sunday, January 4, 2009

the year that was...

indeed...

the year that was...

obviously, i had a preggy 2008...

a not so active year for me, im just so different from my real me - yung mejo competitive, masayahin.

but i will be back with a vengeance... will be focusing more on my career - naks, as if my career.

try ko ring maging emotionally stable pagdating sa asawa ko na ewan ko lang kung kelan pa ipa-prioritize ang anak...

yung balak naming church wedding is hindi ko pa sure kung matutuloy, ayoko pa kase...gusto ko kase kung ikakasal man kami sa simbahan gusto ko yung wala ng pagsisisi...siguro mag dedecide ako na go na if umabot ng isang buwan na hindi ako naiinis sa kanya or hindi kami nag aaway...sapaw na lang yung dahilan na walang budget...

pagdating naman sa anak ko na parating biktima kapag may away kami..well, tiyaga na lang muna sya sa nanay at tatay nya